Wyobraź sobie taką sytuację: stoisz w deszczu, z parasolem wygiętym przez wiatr, jesteś przemarznięty i sfrustrowany, a Brytyjczyk obok ciebie rzuca: „Piękna pogoda, prawda?”. Uśmiechasz się niepewnie, bo zostało to powiedziane ze śmiertelną powagą i nie jesteś do końca pewien, czy to był żart, czy miejscowi naprawdę tak bardzo lubią deszcz. Witamy w miejscu, gdzie ironia to codzienność, a sarkazm to język ojczysty – czyli w świecie, w którym króluje angielski humor.
Angielski humor, choć rozpoznawalny na całym świecie, to jedna z tych rzeczy, którą albo się kocha, albo nienawidzi. Składa się z ironii, sarkazmu, autoironii i nieodłącznego śmiertelnie poważnego wyrazu twarzy. W Polsce jesteśmy przyzwyczajeni do dużej ekspresji i specyficznego tonu głosu, który pozwala łatwiej zorientować się, jakie są intencje rozmówcy. Kiedy więc słyszymy dowcip wypowiedziany tym samym tonem, co informacja o czyjejś śmierci, często się gubimy.
To, co dla innych jest dodatkiem do rozmowy, dla Brytyjczyków stanowi jej główny składnik. Angielski humor bazuje na powiedzeniu rzeczy odwrotnych do tego, co się naprawdę myśli:
Słowa „trochę”, „raczej”, „niewielki problem” itp. służą tylko temu, by nic nie powiedzieć wprost, a jednocześnie powiedzieć wszystko. I choć może się wydawać, że to tylko gra słów, to właśnie w tym tkwi geniusz brytyjskiego humoru – w niedopowiedzeniach.
A co najczęściej obejmuje angielski humor? Dowcipy z samego siebie! Łysina, nadwaga, akcent, ubiór, a nawet imię – wszystko może stać się tematem do śmiechu. W angielskim humorze nie ma miejsca na przechwalanie się. Jest za to ogromne pole dla autoironii i śmiania się z własnych niedociągnięć. Co więcej, jeśli Brytyjczyk zaczyna z ciebie żartować, to nie powód do obrazy. Wręcz przeciwnie – to znak, że cię lubi i traktuje, jak swojego.
Jeśli podczas rozmowy z Brytyjczykiem masz wrażenie, że się z ciebie śmieje, prawdopodobnie tak jest. Ale nie złośliwie. Angielski humor działa jak sprawdzian tego, czy masz do siebie dystans. Kto potrafi się z siebie śmiać, ten zdaje go śpiewająco. W relacjach z mieszkańcami Wysp to ogromna zaleta. A wpadka to nie koniec świata, ale początek świetnej anegdoty. Gafa? Idealny temat na lunchową rozmowę. Brytyjczycy potrafią z najgorszego dnia stworzyć żart, który opowiadają przez kolejne lata.
Zrozumienie angielskiego humoru może zmienić twoje podejście nie tylko do języka, ale i do życia. Bo kto potrafi się śmiać z własnych błędów, ten szybciej się uczy, łatwiej nawiązuje kontakty i nie boi się ryzyka. Brytyjski humor uczy dystansu, pokazuje, że nie warto wszystkiego traktować zbyt serio, i pozwala zobaczyć, że świat – nawet ten w deszczu – może być naprawdę zabawny.
Nie musisz być komikiem, by zacząć rozumieć angielski humor. Wystarczy odrobina otwartości, dystansu do siebie i dobrej woli. Po kilku nieporozumieniach i kilkunastu suchych żartach, które początkowo mogą cię zaskoczyć, nagle zauważysz, że śmiejesz się razem z innymi. A wtedy – witaj w klubie! Brytyjskie żarty, choć na starcie niezrozumiałe, mogą stać się jednymi z najbardziej uroczych elementów kultury, jaką poznajesz.
